Ontboezeming (ingezonden stuk)
“Een ontboezeming over de vereniging door iemand die al ruim 60 jaar lid is en erelid is”
[Door Piet Barends]
Ik heb mij eind vorige eeuw ingezet voor de bouw van een verenigingshal/atletiekhal teneinde de atletiek in Dordrecht op een hoger peil te brengen, want afgezien van enkele toppers, stelde de atletiek in Dordrecht niet veel meer voor en waren de topjaren van zowel Hercules als Parthenon allang verleden tijd. Daar snel duidelijk was dat zowel Hercules als Parthenon in hun eentje nooit iets zouden gaan betekenen, hebben Jack Poots en ik getracht te komen tot een fusie van Hercules en Parthenon. Beide besturen gingen uiteindelijk akkoord met het voorstel. Maar na de ledenvergadering van Hercules, toen twee pro fusie bestuursleden aftraden en er twee anti fusie bestuursleden voor in de plaats kwamen, was het Herculesbestuur in meerderheid tegen een fusie en wilde men komen tot een optimale samenwerking, terwijl een kort tevoren gedane poging voor wat betreft de training van de CD-junioren op een fiasco was uitgelopen. Uiteindelijk werd van binnenuit de vereniging de druk zo hoog, dat het bestuur van Hercules ook tot fusie besloot, die op 1 januari 2017 een feit werd, en Fortius ontstond. Zoals gebruikelijk werd de oprichtingsdatum van de oudste vereniging overgenomen. De toenmalige voorzitter stelde dat Fortius qua aantal atletiekleden nu de vijfde van Nederland was en dat we qua prestaties ook de vijfde van Nederland moesten worden. Hetgeen ik veel te hoog gegrepen vond gezien het toenmalige niveau. Ik heb, gezien de potentieel goede werpers binnen de vereniging, waarvoor geen trainer beschikbaar was, besloten wederom training te gaan geven, nadat ik in 2008 na 40 jaar training te hebben gegeven en de nodige diploma’s te hebben behaald, was gestopt. Vanaf het begin heb ik mij toen gevoeld als een vreemde eend in de bijt en als gevolg van verschil van mening over de (werp)training ben ik bij de AB-junioren kort daarna gestopt en ben bij de CD-junioren werptraining gaan geven.
Ik heb toen geprobeerd wat structuur in de trainingen te brengen, daar schijnbaar nog niemand van de toenmalige trainers, afgezien uiteraard van Peter van ‘t Zelfde en Ricardo Hill, gehoord hadden van het begrip periodisering. Een begrip, dat toen toch al zo’n 65 jaar bekend was in de atletiek en ik neem aan ook bij andere sporten. Ik heb geprobeerd dat in te voeren, maar men zag dat niet zitten en de training bleef wat het was, een eenheidsworst. Het begrip periodisering slaat uiteraard niet op de pupillentraining, omdat daar niet naar top(pen) in het seizoen behoeft te worden toegewerkt. (Hoewel er – zeker bij de oudere pupillen – serieus getraind moet worden.)
Er was ondertussen een midden- en lange afstandsgroep in het leven geroepen (bestaat die nog?), evenals een sprintgroep getraind door Ricardo Hill. Ik wilde toen ook een werpgroep starten en had alles daartoe voorbereid, maar daar de trainingscoördinator achter mijn rug om een andere werptrainer had benoemd, die de leiding over de werpgroep zou krijgen, ben ik gestopt als werptrainer en lag ik bij hem uit de gratie. Hij trouwens ook bij mij.
Toen Vita van Dorp mij in 2020 vroeg te helpen bij het opstarten van een project kogelslingeren, waarna zij ook uit de gratie van de trainingscoördinator raakte, ben ik als trainer kogelslingeren begonnen. Na zo’n twee jaar bleek ik, door de werkomstandigheden van de ene trainster en de fysieke toestand en de geboorte van een zoon van de andere trainster, de enige stabiele factor bij de trainingen van de werpers te zijn, hoewel ik er eigenlijk uitgewerkt was als trainer.
Ik had ooit de hoop, dat Fortius op atletiekgebied een factor van betekenis zou worden, maar daarvoor is nodig dat zowel het bestuur als de trainers een topsportmentaliteit hebben en we voor elk onderdeel een trainer hebben, met verstand van zaken, want momenteel is de training nog steeds een eenheidsworst, waar niemand van de trainers werkelijk verstand heeft van de werpnummers, springnummers en hordelopen, uitgezonderd enkele trainers en leden, maar die geven op die nummers geen training. De betere leden trainen in Rotterdam en als ze echt goed dreigen te worden, vertrekken ze. Over de training van de wegatleten en de worstelaars heb ik geen mening, want daar weet ik niets van.
Men kan natuurlijk stellen, dat de atletiekploeg is gepromoveerd naar de 2e divisie en dat het zo goed gaat met de vereniging, maar op de meeste nummers, haalt men nog niet het niveau van eind jaren zestig van Hercules en zelfs van de begin jaren vijftig van Parthenon.
Na 1 november kom ik alleen nog maar op woensdagmiddag en zaterdagochtend op de club om Ferry Doesburg “van zijn werk te houden” en mocht die er vanwege gezondheids- of andere problemen mee stoppen, dan zal men mij bij Fortius niet meer zien, tenzij de situatie drastisch verbetert, maar dat zie ik in de nabije toekomst niet gebeuren.
Ik ben nu 61 jaar lid en erelid van de vereniging en heb in de loop van die 61 jaar omgerekend in totaal een kleine € 30.000,- in de club gestopt alsmede zo’n 75.000 uur, dus ik laat mij niet zo maar wegsturen, maar in de huidige situatie is Fortius mijn vereniging niet meer.
Ik heb mijn hart gelucht en nu maar afwachten hoe lang dit verhaal op de website blijft staan.
Piet Barends