Carsten Kok weer razendsnel

Op 28 juni liep Carsten Kok in een internationaal veld met Belgen, Fransen en Italianen in Utrecht op de Big5 een geweldige tijd op de 5 km. Het betrof een wedstrijd op de weg. Carsten verloor in de Elite Klasse de sprint van de bekende Nederlandse atleet Stan Niesten en finishte als zevende (vierde Nederlander) in 14:09 (netto-tijd 14:08). Maar hij bleef een andere erkende langeafstandsloper, Björn Koreman, in die sprint voor.

Dat het persoonlijk record op de 5 km geen uitschieter was, bewees Carsten een week later in Chaam tijdens de 10 km Chaamloop. Tot die loop had Carsten als snelste tijd 30:17 staan, maar dat verhinderde niet dat ‘de loper uit Puttershoek na het startsignaal direct over het natte asfalt weg stoof’, zoals het in een Brabants dagblad werd beschreven. Voor zover nat asfalt stuift, maar dat laten we graag aan de plaatselijke journalisten over. Feit was dat hij meteen op kop liep en dat na elke doorkomst de afstand op zijn belagers groter werd. De jury zou in spanning naast de finishklok hebben afgewacht of een nog maar net 20 jaar geworden atleet binnen het half uur zou kunnen finishen. Nou, dat kon Carsten, en hoe. In 29:30 vestigde hij een geweldig nieuw persoonlijk record. Vervolgens moest de jury bijna vijf minuten wachten voor de tweede loper over de finish kwam. En het moet nog sneller kunnen, want volgens Carsten was het parcours iets te lang. Op 6 september gaat hij in Rotterdam tijdens de speciaal geprepareerde Big10 op een wielercircuit proberen er nog iets af te knabbelen. We zijn benieuwd.

Maar voor het zover is zegevierde Carsten opnieuw, nu op de 15 km en weer in een toptijd: 46:51. Het was dit keer in het Zeeuwse Wolphaartsdijk, waar hij geduchte tegenstand had van Milan van der Meer uit Malden (tweede in 46:57) en Lucas Nieuweboer uit Soesterberg (derde in 47:31). De top-3 liep lange tijd samen. Nieuweboer (in 2024 winnaar van de Halve van Egmond) was de eerste die moest passen en in de laatste ronde kon ook Van der Meer niet meer volgen.
“We zaten aan het einde allebei al behoorlijk stuk”, zei Cartsen na afloop. “Ik wist dat Milan een snelle eindsprint in de benen had. Daar wilde ik niet op wachten. Na vier rondjes kende ik het parcours wel een beetje en dus ben ik op 500 meter voor het einde gaan versnellen. Gelukkig hield ik daardoor wat op hem over, maar het deed nog wel even zeer aan het einde”.